Komunikacja choć w jednym, INNYM języku niż ojczysty jest dziś koniecznością, a nie czymś WOW… no chyba, że to chiński, węgierski lub urdu. Jak nigdy świat stoi otworem, mamy możliwość podróżowania kiedy chcemy i właściwie gdzie chcemy. Dzięki mediom społecznościowym mamy także sposobność nawiązywania nowych relacji, nawet z ludźmi mieszkającymi tysiące kilometrów od nas. Pozostaje tylko kwestia znajomości wspólnego języka.

TROCHĘ WIEDZY..
Z badań wynika, iż na świecie mówi się w sumie w 7102 językach (a przynajmniej tyle do tej pory rozpoznano i opisano), jednakże tylko 23 z nich uznaje się za języki ojczyste, którymi posługuje się przeszło 4 mld ludzi.

Który język jest najpotężniejszy na świecie? Twoja odpowiedź to ANGIELSKI? I tu Cię zaskoczę, bo wcale, że nie… bo chiński.  Można było się tego  domyśleć, biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców Chin oraz ich ekspansję ekonomiczną. Natomiast na pewno angielski jest  najbardziej wpływowy -  to język dyplomacji, handlu, Internetu (większość haseł w Wikipedii powstaje najpierw w języku angielskim), przeważa on na Twitterze. Jest to także język, którego najczęściej się uczymy.

A jaka jest sytuacja w Polsce?
Badania ESKK z 2017 roku wskazują, iż w naszym kraju królują język angielski i niemiecki. Języki te zajęły odpowiednio pierwsze i drugie miejsce w rankingu popularności także w latach 2002, 2007 i 2012. Na trzecim miejscu jest hiszpański. Ostatnio wzrosła też popularność języka arabskiego oraz portugalskiego. Utrzymuje się zainteresowanie norweskim, szwedzkim i duńskim.

Czego dotyczy rozwijanie tej KOMPETENCJI?
Porozumiewanie się w obcych językach opiera się w znacznej mierze na tych samych wymiarach umiejętności, co porozumiewanie się w języku ojczystym – na zdolności do rozumienia, wyrażania i interpretowania pojęć, myśli, uczuć, faktów i opinii w mowie i piśmie (rozumienie ze słuchu, mówienie, czytanie i pisanie) w odpowiednim zakresie kontekstów społecznych i kulturalnych (w edukacji i szkoleniu, pracy, domu i czasie wolnym) w zależności od chęci lub potrzeb danej osoby. Porozumiewanie się w obcych językach wymaga również takich umiejętności, jak mediacja i rozumienie różnic kulturowych. Stopień opanowania języka przez daną osobę może być różny w przypadku czterech kompetencji językowych (rozumienie ze słuchu, mówienie, czytanie i pisanie) i poszczególnych języków oraz zależny od społecznego i kulturowego kontekstu osobistego, otoczenia oraz potrzeb lub zainteresowań danej osoby.
 
Jeśli chcesz wiedzieć, czy posiadasz tę kompetencję, spróbuj odpowiedzieć na kilka pytań:
 

• kiedy i czy w zadowalający sposób używam języka obcego?
• jakich trudności doświadczam w komunikowaniu się?
• jak sobie z nimi radzę?
• jak kreatywny byłem/am, gdy podczas wyjaśniania w języku obcym danego zagadnienia nie znałem/am właściwego słowa?
• czy spróbowałem/łam napisać coś na flipcharcie etc., czy też byłem/am zbyt zawstydzona?
• jakie są moje plany związane z uczeniem się języka obcego?
• czy dzięki projektowi zwiększyło się moje zainteresowanie językami obcymi i innymi kulturami?

 
 
Języków obcych uczymy się z różnych powodów. Wydaje się, że dwa najważniejsze to możliwość poznawania świata (podróżowanie, utrzymywania kontaktów) oraz cele związane ze zdobyciem dobrej pracy i rozwinięciem kariery (w tym także możliwość studiowania na zagranicznych uczelniach). Jak możemy zdobywać kompetencje w tym zakresie? Oczywiście dzięki tradycyjnej nauce, ale również jak najczęstszym kontaktom z osobami mówiącymi w danym języku, tak by stosować w praktyce. Można na przykład oglądać filmy w oryginale, czytać teksty w Internecie, czatować/skypować/snapować (kiedyś się korespondowało J) z ludźmi z innych krajów, wyjeżdżać na wymanię, uczestniczyć w wolontariacie zagranicznym lub opiekować się takimi wolontariuszami u nas w kraju. Wystarczy tylko chcieć!
 
Pagtuon sa mga pinulongan!
 
W kolejnej odsłonie… #3KOMPETENCJA – Kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne. #JUZSIEBOJE